I love Erasmus

Joehoe!! Mijn tweede bericht alweer en voorlopig ook alweer de laatste vanuit Milaan, want vertrek zaterdag alweer voor een week naar Olanda.

Het lustrum van Carte Blanche staat namelijk voor de deur en echt waar daar heb ik super veel zin in, maar eigenlijk wil ik helemaal nog niet weg hier!!

Gelukkig heb ik in Nederland een week vol feestelijke activiteiten, dus heb vast geen tijd om mijn Erasmusleventje al te hard te gaan missen.

Ik heb ondertussen mijn eerste colleges gehad en ja het was verschrikkelijk. Die mensen hier praten zo ontzettend snel!! Ik merk alleen al wel dat het elke dag een beetje beter gaat en dus heb ik me zelfs laten strikken voor een interview van een uur(!!!) op de radio.

Gisteren was ik bij het Erasmus Student Network (ESN)-office om me in te schrijven en aangezien die kerel daar zoveel kletste en ik toch de helft niet begreep, knikte ik vaak maar van ja en lachte er lief bij. Blijkbaar ook op het moment toen hij vroeg of ik me wilde laten interviewen over hoe ik het als Hollande Erasmus-student vond in Milaan.

Allemaal leuk en aardig, maar in een radio-opname red je het niet met alleen maar knikken en glimlachen. Gelukkig heb ik op mijn beurt Sophia weer weten te strikken om ook wat mee te kletsen en zo zaten we daar vanmorgen in de studio ongelofelijke chliché verhalen op te hangen. Over Nederland en drugs, kleine Italiaanse mannen en panne(n)koeken. Je kent het wel.
We waren uiteindelijk toch wel trots op onszelf dat we zijn gegaan (we waren op z'n Nederlands/Duits (Sophia komt uit Munster) ook voor de afgesproken tijd op locatie en je raad het al.. de Italianen kwamen een kwartier later aankakken). Weer een overwinning erbij!

Vannacht filmpje gekeken met huisgenootje. Natuurlijk ben ik in slaap gevallen! Ik bedoel ook letterlijk vannacht.. ik waarschuwde nog dat ik na tienen altijd in slaap val tijdens een film, maar dit weerhield haar niet van geklets met andere huisgenoten, eindeloos gezoek naar laptops en films. Het kwam er dus op neer dat we om 2200 besloten hadden om te gaan kijken en om middernacht eindelijk eens begonnen met ' the Illusionist'. Geen succes dus, maar het idee was leuk.

Door de radio-opname heb ik ook nog eens Fleur gemist, mijn achternicht die hier ook in Milaan bivakkeert. Hoop dat we elkaar de volgende keer wel (op tijd) kunnen vinden!

Door mijn lieve glimlach in de strijd te gooien tijdens het gesprek met Giuseppe (die kerel van het ESN) sta ik nu wel op de wachtlijst voor de ski-trip in maart!! Ik hoop echt dat er nog plekken vrij komen, want ik heb wel weer zin om door de sneeuw te rollen en er vanaf te roetsjen natuurlijk.

Tot in Nederland misschien! Oh en voor ik het vergeet dit zijn mijn Italiaanse adres, vaste telefoonnummer op mijn kamer (je krijgt wel eerst de receptie, maar wanneer je mijn naam roept komt het goed) en mobiele telefoonnummer:

Pensinato Universitario
Via Stefano Canzio 4
20131 Milano
Italia

Tel 0039 (0)229524035/3686
Tel 0039 3277714933 (mobiel)

Liefs!