geen kauwgom in de klas & niet praten als ik praat

De woorden van onze 'meester' tijdens de cursus Italiaans. Of ik student ben of toch kleuter is mij even niet meer duidelijk.
Onze 'professore` is een soort Bulstronk maar dan in de mannelijke vorm. Waar ik dacht dat hij een grapje maakte (toen hij een meisje beval recht te gaan zitten), was hij bloedserieus. Zo ontzettend vreemd!

Gelukkig is dit een uitzondering en mag ik bij andere colleges zo laat komen als ik wil, zoveel kletsen, eten en slapen als ik wil. Fa niente (maakt niks uit).

Afgelopen vrijdag begon ons intro-weekend van het Erasmus Student Network. Lekker Italiaans, na een maand de introductie organiseren.

Deze kennismaking bestond onder andere uit apiritivi en feestjes, helemaal geweldig! Al was er weinig kennismaken meer aan, want haast iedereen kende elkaar al van eerdere etentjes/feestjes/uitstapjes die namelijk ongeveer elke dag georganiseerd worden.

Vrijdagavond was er na een heerlijke apiritivo (uitleg; je betaalt 5 euro voor een cocktail en verder mag je zoveel eten als je wilt van een Italiaans buffet) een welcome party in My Bali.
De naam belooft niet veel goeds, maar wanneer je binnenkomt zie je dat de Milanezen goed hun best hebben gedaan om de club mooi in te richten. Overal versieringen, alles in overvloed en dan nog belangrijker natuurlijk: het publiek.
Gladde Italiaantjes in strakke broeken en matchende schoenen. Meisjes in überkorte rokjes en natuurlijk 99% met geblondeerde lokken. Zo grappig om te zien.

Dan was er nog een apart deel met wat alternatievere muziek, waar een jongen van de Poliradio (waar ik te beluisteren was) de VJ probeerde uit te hangen. Dit is vrij normaal in Italia, maar zo zinloos. Ik heb namelijk nog nooit een dergelijke VJ boven de muziek uit horen komen. Maar ach, het was een leuke kerel om naar te kijken dus hij stond er niet voor niets.

Dan nog zoiets vreemds wat je overal in de clubs terugziet: privé plekken, afgezet door een stuk lint. Dan denk ik, als je zo graag alleen wil dansen, dan blijf je toch lekker thuis?! Dan heb ik weer wat meer ruimte, wat ik zaterdagavond namelijk echt te kort kwam.

Na een giro (tour) door Milaan en interessante uitleg over o.a. de Duomo en de Scala was er een speciale Ladies Night inclusief een Full Monty Strip Tease.
Zaterdag was het namelijk la Festa della Donna, de hele dag stond in Italia in het teken van de vrouw. Geweldig! Tijdens de apiritivo van die avond kregen we grote brokken Toblerone toe, met natuurlijk een cocktail daiquiri fragola (aanrader!).
Maar genoeg over chocola, laten we het nu even hebben over de mannen. De strip tease werd gegeven door zo'n 10 Erasmus-studenten en de zaal (alleen gevuld met vrouwen) ging helemaal loos. Helemaal toen de strippers hun moves solamente in boxer tussen het publiek in kwamen showen, ging het dak eraf. Ik probeer straks wat foto`s van deze zwoele avond te plaatsen.
Ik moet zeggen, ik was nog niet zo gecharmeerd van de Italianen maar er deden er een paar mee aan de show en ik heb mijn mening bijgesteld.

Dan mijn trip naar Parma, die al snel eindigde. Namelijk op het moment dat Tere, Maite (mijn Spaanse kamergenootjes) en ik de trein voor ons neus weg zagen rijden.
Er was namelijk 1 (!) dag van te voren via de mail verteld dat de trein een uur eerder zou vertrekken dan dat eerder bekend was. Wij hoorden dit pas de dag zelf en na veel gehaast bleek de trein niet om 13:27 te gaan (zoals mij was verteld) maar om 13:20 en zijn we maar omgekeerd. Giuseppe (kleine kale altijd vrolijke Italiaan van het ESN) stelde nog voor dat we een andere trein konden pakken maar die hadden we dan zelf moeten betalen. Daar hadden we niet zo'n zin meer in en zijn lekker ergens pranzo gaan eten (lunch) en daarna nog even terug naar bed om bij te komen van de wilde ladiesnight ervoor.
Zo erg was het dus uiteindelijk niet, helemaal niet omdat ik nu ik gewoon in Milaan was nog even een cappuccino kon drinken met een bello ragazzo spagnolo! Die me overigens Brera, een mooi ouder stadsdeel van Milaan (ik heb het dus eindelijk gevonden) heeft laten zien.

Wie wil skypen, moet maar even van te voren een berichtje sturen want dat kan alleen op afspraak. Ik kan dat hier thuis namelijk niet.
Vind ik wel heel leuk, want ik merk soms zelfs dat Nederlands praten moeilijk is omdat ik zoveel talen om me heen hoor en spreek.

Ik moet zo naar mijn Italiaanse les met de sympathieke docent. Ik hoop dat ik het overleef. Ik heb in elk geval vast wat kauwgom verzameld om de sfeer er in te brengen!


Liefs