Niente Parma

Misschien ligt er een vloek op dit stadje of mag het simpelweg gewoon niet zo zijn: afgelopen zondag alles behalve Parma.

Dit keer waren we niet te laat, maar te vroeg. Zo pakten we de trein die voor de onze van het zelfde perron vertok (we vonden het al zo raar dat de trein te vroeg vertrok in plaats van te laat zoals gewoonlijk in Italia).

Uiteindelijk hebben we een geweldige dag gehad vol zon, een mooie haven, een onwijs grote fontijn en de kerk San Lorenzo incl. werken van Rubens in Genova (geheel de andere kant op dan Parma vanuit Milaan). Niet te vergeten natuurlijk de afsluiter met de creep die de weg naar het station vroeg en mij daarna vrolijk vastpakkend vroeg waar ik dan wel niet vandaan kwam, waar mijn vriendinnen alleen maar heel hard om konden lachen. Ik kon ze wel schieten, want ik had op dat moment meer aan een helpende hand dan aan hun gegiechel. Gelukkig hadden ze dat snel door en was het station bovendien helemaal niet ver (dankzij mijn ongekende kaartlees-talent).

Wat betreft ijsjessmaken: ik probeer zo veel mogelijk verschillende te kiezen maar ik heb ze toch nog lang niet allemaal gehad. Tip: slaak een kreet van walging uit terwijl je naar een van de smaken wijst (in mijn geval drop-ijs). Gegarandeerd prijs! Ik mocht meteen proeven en het smaakte toch echt niet zo vies als dat het klonk. Ik probeer het de volgende keer met chocola.

Waar waren jullie (An!) nou gisterenavond?

Vamos a Salou, een busreis met hotel ja, een weekje uit de kou, met Breezers en Paella. Dat allemaal met Marieke, Sandra, Nienke en Laura. Kortom: dikke party!

Voordat dit wederom een erg chaotisch verhaal wordt, kap ik er mee. Nog even dit:

Kennen jullie die mop van die meisjes die naar Parma gingen?

Nee?

Die gingen (********) niet!